ایران به عنوان دهمین کشور دارای جاذبه‌های طبیعی است اما بر اساس آمار سازمان جهانی در سال 1997 سهم کشور ما از نظر تعداد گردشگر 9/0 درصد و از نظر درآمد گردشگری دنیا 6/0 درصد است. هم اکنون در حدود 5 درصد مساحت کشور در قالب مناطق حفاظت شده، پارک‌های ملی، آثار طبیعی ملی و پناه گاه‌های حیات وحش قرار دارد و عرصه قابل توجهی از کشور نیز تحت پوشش پارک‌های جنگلی و مدیریت منابع طبیعی است که با توجه به جاذبه‌های طبیعی، این گونه مناطق می‌توانند در صورت استفاده خلاقانه و همراه با مدیریت و برنامه‌ریزی اثربخش نقش مهمی در جذب توریسم از سراسر دنیا داشته باشند.
ایران سرزمین اقلیم‌های مختلف است، این امر به دلیل وجود سلسله جبال البرز و زاگرس در شمال و غرب، کویرهای مرکزی، ارتفاعات محلی در مرکز و جنوب غرب و همچنین ورود جبهه‌های هوای مختلف از قسمت‌های گوناگون کشور است. بر این اساس ایران از نظر طبیعت جزو چند کشور اول جهان بوده و همچنین به لحاظ تنوع زیست‌محیطی حائز رتبه پنجم در جهان است.
برخی از جاذبه‌های طبیعی ایران همچون جنگل‌های شمال به دلیل مصون ماندن از تأثیر دوره‌های یخچالی دارای گونه‌های مختلفی از پهن‌برگان می‌باشند و از این نظر به عنوان یکی از ذخایر ژنتیکی دنیا محسوب می‌شود.
نواحی مرکزی ایران که دارای رخساره‌های منحصر به فردی همچون اشکال مختلف کویر (کفه‌های نمکی و رخساره‌های چند ضلعی)، شن‌های روان و تپه‌های ماسه‌ای که گاهی ارتفاع آنها به 500 متر نیز می‌رسد و از این نظر در دنیا کم نظیر است.
در نهایت جنگل‌ها، آبشارها و چشمه‌های آهکی موجود در غرب، دریاچه‌ها و آبگیرها و ... می‌توانند نظر هر ببننده‌ای را به خود جلب کنند.
مکمل این جاذبه‌های طبیعی گسترده و متنوع، فرهنگ غنی و آثار با ارزش تاریخی است که بسیاری از آنها به عنوان میراث بشری شناخته شده‌اند.
