توانا نبود هر که دانا بود ؟! (۳)

توانا نبود هر که دانا بود ؟! (۳)

---

در سال ۱۳۷۴ یک همایش بزرگ علمی ـ کاربردی ، به قصد بهبود کیفیت آموزش عمومی، به همت معاون ؟آموزشی اداره ی کل آوزش و پرورش تهران بزرگ( سازمان آموزش و پرورش کنونی) برگزار شد.این همایش بین المللی بود و مقاله ای آقای رئوف  رو جذب کرده بود.ایشون خلاصه ای از مقاله رو به جای مقدمه درابتدای کتاب« آن چه یاد می دهیم آنچه یاد می گیرند» آورده که می زارمش اینجا شماهم می تونید سوء استفاده کنید

* جنبش کیفیت ـ که امروزه درادبیات مدیریت اهمیت بسزایی یافته است،به عقیده ی یکی از صاحبنظران بنام ریشه در آموزش دارد.مفهوم کنونی « کیفیت» در این جنبش این است: انسان هایی با کفایت هستند که می توانند کیفیتی تولید کنند که از طریق آموزش، ملکه ی وجدان و کردار انسان ها شود.

* پرورش انسان های توانمندی که مهارت خدمات با کیفیت را داشته باشند ، از ابتدایی ترین مراحل آموزش و پرورش کودک شروع می شود.

*دمینگ ـ که به حق اورا پدر جنبش کیفیت می شناسند ، معتقد است که مراکز آموزشی با بد آموزی ها ی خود ، آموزش های مناسبی را که منجر به پرورش انسان های با کیفیت شود ، خدشه دار می سازند.

*دمینگ به دنبال یافتن این حقیقت ، می گوید: « انسان ، با علاقه به دانستن و لذت بردن از آموختن ، زاده می شود.»در واقع ، این همان جهان بینی اسلامی است که ما انسان ها را موجودی تعالی جو شناخته است و نیاز به یادگیری را فطرت انسان قلمداد کرده است.

*آنچه سبب می شود در مراحل بعدی زندگی تمایل به یادگیری در انسان ها ضعیف شود ، آموزش ها ی نامناسب است. دمینگ دراین باره می گوید:«عوامل اختلال و سرکوب غریزه ی یادگیری در همان کودکی و نوپایی شروع می شود؛ یک آب نبات  برای کسی که بهترین را انجام می دهد ، نمره ی خوب برای شاگردان ممتاز در دبستان ، و ادامه ی این قصه تا دانشگاه.» طبق این گفته ، کودک در دبستان می آموزد که بازی کردنبه معنای آموختن و یادگرفتن نیست، بلکه برای گرفتن امتیاز است.او می آموزدکه بازی کردن مهم نیست ، بلکه برنده شدن مهم است....

بقیه اش تو پست بعد
به من چه یکی می گه واسه چی تیکه تیکه است.اون یکی میگه مقاله  های طولانی رو تو یه پست نذار

تا بعد

---